Przyciągasz to, czym wypełniasz umysł.

 Nawet kamień pęka po długotrwałym deszczu.

 Zastanawiam się, co powinienem
zrobić. Chociaż to niezbyt skomplikowane.
Rzecz sprowadza się do dwóch możliwości.
Zacząć żyć lub zacząć umierać

 Jestem w twojej głowie.
Rozglądam się, ale strasznie tu pusto.

 Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?

 ...nigdy nie wiadomo, ile większego niefartu oszczędził człowiekowi jego pech.

 W jednym zdaniu może się dużo zmieścić. Może
się wszystko zmieścić. Może się całe życie zmieścić.

 Mnie rozpacz brała nie za kobietą, lecz za miłością moją.

 I wciąż mnie zaskakuje to, jak można się czegoś tak bardzo bać, a potem to przechodzi i okazuje się, że nic ci nie jest. Że strach to tylko strach. Że najtrudniejsze jest żyć, a nie umierać. Że co by się nie wydarzyło, zdarzy się. Ile rzeczy można przetrwać, zanim umrzemy.

 Cisza pomaga człowiekowi
ujrzeć siebie samego - od środka.

 Z czego umarłem? nie mów, że z rozpaczy.