Przyciągasz to, czym wypełniasz umysł.

 Pisanie jest całowaniem głową.

 Czasem mam wrażenie, ze jesteśmy zasupłani tak, że nie da się tego rozplątać.

 Kiedy odchodzi ktoś, kogo pragniesz, usiłujesz go powstrzymać, wyciągasz do
niego ręce, masz tym samym nadzieję,
że uda ci się zatrzymać jego serce. Ale
nic z tego. Serce ma niewidzialne nogi.

 Twoja inteligencja jest tak ostra, że któregoś dnia się nią skaleczysz.

 Zagubiłam się w Agencji w nadziei, że odnajdę swoje miejsce.

 Dawanie czasowi czasu zawsze było najlepszym sposobem, jak świat światem.

 Nigdy nie ufaj gatunkowi, który się uśmiecha. Na pewno coś knuje.

 Każdy ma prawo czytać. Więcej niż prawo, obowiązek!

 Gdzieś w środku, na dnie duszy, wyrosła we mnie myśl, że skoro już spostrzegłem, że nie jestem tym, za co siebie uważałem, to teraz powinienem poszukać prawdziwego „ja”. Przyznam, że w głębi siebie poczułem jakieś wytchnienie. To zrozumienie przyniosło mi ulgę.

 Czas ucieka, wieczność czeka.