
Pożyję tu jeszcze trochę i zobaczę, co się stanie, pomyślała. ...
Pożyję tu jeszcze trochę
i zobaczę, co się stanie, pomyślała.
Umrzeć zawsze mogę później. Prawdopodobnie.
Rodzice nie są idealni, wiadomo. Wszyscy jednak staramy się spisać jak najlepiej.
Świat jest sceną, na której leci wciąż ta sama sztuka, a tylko aktorzy się zmieniają.
Zakochujemy się w projekcji własnych marzeń.
Gdy dojdziesz na górę, to później stwierdzisz że tam jest tylko wiatr. Ale co z tego, przecież w górę i tak trzeba iść.
Nie mam wielu prawdziwych przyjaciół, dlatego ci, których mam, są dla mnie ogromnie ważni. Są starannie dobrani i kocham ich wszystkich.
Nie otwieraj nigdy drzwi takim, którzy otwierają je bez twojego pozwolenia.
Przyjaciele przychodzą i odchodzą,
jak kelnerzy w restauracjach, zauważyliście?
Wyjście jest zawsze, tyle że nie każde jest dobre.
Jedna forma zarazy przenosi się szybciej od wirusa, pomyślała. Strach.
Nie kłamie tylko ten, co nic nie mówi.