
To było jak grawitacja. Ale nie mogłam być jego grawitacją. ...
To było jak grawitacja. Ale nie mogłam być jego grawitacją. Nie mogłam go zatrzymać.
W ostatecznym
rozrachunku słowa to tylko wiatr.
My się nie zmieniamy. Doskonalimy tylko swoją istotę.
Zawsze trzeba skończyć, choćby nie wiem co. Taka jest zasada.
To, że zawsze ma się rację, czasami bywa nudne.
Kiedy widzę, co życie robi z ludźmi, to śmierć wcale nie jest taka najgorsza.
...ludzka niedoskonałość zostaje zrównoważona przez potęgę ludzkiej miłości.
Nieodwzajemniona miłość
to najlepszy przyjaciel samotności.
Po śmiechu można poznać ludzi, i jeśli przy pierwszym spotkaniu
śmiech kogoś zupełnie nieznajomego spodoba się wam, śmiało twierdźcie, że to człowiek dobry.
Żyłam bez celu, a więc tak, jakby mnie nie było.
Niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają. Mniemam, że nie będziemy nigdy widzieć, aż się granice ziemskie rozszerzą, a Morze Śródziemne bije brzegi nowego świata...