Przedmioty są jak lustra, w których obserwujemy proces naszego przemijania.

 Nikt nie przechodzi przez życie bez bólu - tego jestem pewien. Ceną za radość jest smutek. Ceną za posiadanie jest utrata. Można narzekać, lamentować i odgrywać rolę ofiary - i wielu tak robi - ale tak po prostu już jest.

 Dotyk odsłania zbyt wiele, niewyobrażalnie mnie męczy, dlatego staram się go unikać za wszelką cenę.

 Uczucia to kolory duszy. Są
cudowne i niezwykłe. Bez nich

świat staje się bezbarwny i ponury.

 Ludzie dzielą się na odważnych i na tych, którzy się przystosowują.

 A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurwione. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili.

 Jesteśmy tu wszyscy jakby spłowiali. Szare włosy, szare serca, szare sny.

 Armia, małżeństwo, kościół i bank:
oto czterech jeźdźców Apokalipsy

 Chcę szukać w starych miastach i starych krajach zapachu dawnych czasów, który się tam jeszcze unosi.

 To tak jakby trafić do nieba bez potrzeby umierania.

 Nie wiesz, że problemy to ukryte możliwości?