Człowiek zawsze w końcu dociera do punktu, w którym rzeczy nie można dłużej odkładać na później, nie można być słabym przez jeszcze jeden dzień i obiecywać sobie, że jutro zacznie się inne życie.
Wcześniej czy później wszyscy musimy stanąć przed wyborem. Poświęcić jedno, aby zyskać coś innego. W takich chwilach najważniejsze jest nie żałować tego, co tracimy. Bo jakkolwiek wielki będzie ból straty, jest to uzasadniona cena, jaką trzeba zapłacić za dokonany wybór...
Więc czepiamy się kurczowo tego, kogo boimy się stracić.
Im cięższe staje się serce, tym
silniejszy musi być człowiek, by je udźwignąć.
(...) najlepszym schronieniem przed ludźmi jet tłum.
...czyż moralnym obowiązkiem poety, nie mówiąc już o cyniku, nie jest niemoralność?
Też nie jestem geniuszem, ale są granice niedorozwoju technicznego.
Przyznawano, że serce ma równie wielkie jak przyrodzenie.
Strach jest szybszy od palącego się lontu.
Niektóre marzenia są lepsze, gdy się nie spełniają, nie sądzisz?
Nie ma nic równie
mylącego jak "oczywisty fakt".
