
Odwieczna tęsknota za wędrówką. Szarpie łańcuchem przyzwyczajeń. I znów z ...
Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.
Jakże często człowiek znajduje urodę tam, gdzie najmniej by się jej spodziewał.
Związku nie da się skroić na
miarę: ludzie miewają wady. Miłość nie przychodzi, o tak - pielęgnowanie uczucia to czasem ciężka praca. To właśnie nasze niedoskonałości czynią nas wyjątkowymi.
Jeżeli kobieta nie żyje w dostatecznej mierze swoim ciałem, zacznie uważać ciało za wroga.
Ileż radości może człowiekowi sprawić prymitywna prostota.
Lepiej żyć we wstydzie, niż zginąć dumną.
Ten, kto powstał z powietrza, nie powinien oskarżać wiatru.
Książką można czytelnikowi głowę,
owszem przemeblować o tyle, o ile
jakieś meble już w niej przed lekturą stały.
Jestem prawie pewna, że jego pocałunki to najlepsza forma diety, jaka istnieje, bo za każdym razem kiedy jego usta dotykają moich, kompletnie zapominam, że jestem diabelnie głodna.
... dzień bez śmiechu lub dzień bez miłości jest dniem bez życia.
Więcej zła dopuszczono się w imię prawości niźli z jakiegokolwiek innego powodu.