Sześćdziesiąt dwa tysiące czterysta powtórzeń przeradza się w jedną prawdę.

 Życie to pożądanie. Cała reszta to tylko szczegół.

 Są tanga, żeby cierpieć, i takie, żeby zabić...

 W końcu sukces kocha świadków, porażka zaś nie może bez nich istnieć.

 Noc to pora, kiedy mroczne myśli
szarpią duszą jak sznurki marionetką.

 Ale każdy odważny człowiek musi
być głupcem, prawda? Trzeba mieć
nie po kolei w głowie, żeby wyskakiwać z
samolotu albo wspinać się na górski szczyt.

 Zawsze i wszędzie są sprawy, rzeczy,
zjawiska i istoty, które trzeba rozumieć -
i takie, w które wystarczy tylko wierzyć.

 Żeby przeżywać życie, trzeba widzieć
w nim sens. Żeby chcieć rano wstać z
łóżka, trzeba widzieć w tym jakiś cel.

 Byłem pewien, że znam do ciebie drogę. Ale sama droga to nie wszystko. Wydawało mi się, że jestem u celu, gdy okazało się, że nie mam do ciebie klucza.

 Żałoba to dom, który znika ilekroć ktoś zapuka do drzwi, dom, który wzlatuje w powietrze przy najlżejszym powiewie, który wkopuje się w ziemię, kiedy wszyscy śpią

 -Niestety, Aniu, będziesz musiała na mnie jeszcze długo czekać - rzekł Gilbert ze smutkiem. -Dopiero za trzy lata skończę medycynę, a wątpię, czy i potem będę
mógł cię obsypać klejnotami i czy będziemy mogli zamieszkać w marmurowym
pałacu. Ania zaśmiała się serdecznie.
- Nie pragnę brylantów ani marmurowych pałaców,pragnę mieć Ciebie i tylko Ciebie.