Życie składa się z małych tajemnic.

 Człowiek potrafi chyba wymyślić wspomnienia, jeżeli tylko bardzo tego chce.

 Głupcy zadają głupie pytania. A mądrzy odpowiadają na nie.

 Ale nie można oddawać serca dzikim stworzeniom: im bardziej się je kocha, tym silniejsze się stają. Mają siłę, żeby uciec do lasu. Albo polecieć na drzewo.
A wreszcie wzlatują pod niebo. I tak to
się kończy, panie Bell. Jeżeli pokocha
pan dzikie stworzenie, już zawsze
będzie się pan wpatrywał w niebo

 Ludzie często domagają
się prawdy, ale rzadko lubią jej smak.

 Prawdziwą siłę człowieka poznaje się
po sposobie, w jaki się zmaga z cierpieniem.

 Samotność to dziwna rzecz. Zakrada się cicho
i niepostrzeżenie. Siada obok ciebie w ciemności. Głaszcze cię po włosach, kiedy śpisz. Owija się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno, że brakuje ci tchu, że zamiera twój puls, choć krew płynie coraz szybciej.

 Słabość okazywana,
gorsza jest od tej noszonej w sercu.

 Tylko głupiec sam się poniża, gdy na świecie pełno jest ludzi gotowych zrobić to za niego.

 Jaśnie państwa nie ma w domu, wzięli gorzkie żale, poszli na roraty.

 Zmiana zdania jest świadectwem rozumu.