Wiara to rozum, który stał się odważny, a nie przeciwieństwo ...

 Myślę, że byłbym najgorszym z możliwych psychiatrów, gdyż rozumiałbym każdego z moich pacjentów i przyznawałbym mu rację.

 Nie ma takiego miejsca, które sen mógłby nazwać własnym.

 To właśnie wtedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć samotność drugiego człowieka.

 Wiem, czego mi w tobie brakuje i nie zamierzam tego szukać u innych.

 Najwykwintniejsze przyjemności są zawsze niespodziewane.

 Niech poczucie winy nauczy
cię, jak postąpić następnym razem.

 Odwraca się do mnie z uśmiechem. Jak
on się ładnie uśmiecha: prosto w moje serce.

 Rozum podpowiadał mi, że kiedyś mogę być znowu szczęśliwa, ale na razie ziemia usuwała mi się spod nóg, a przy mnie nie było nikogo, kto mógłby mnie złapać.

 Tylko nudni ludzie się nudzą.

 A zwątpienie jest wyzwaniem rzucanym
przez Boga, bo czujesz wtedy Jego brak i cierpisz.