Powoli zbliżało się rozstanie, które
przeczuwałam każdą komórką mojego
ciała. I właściwie chciałam umrzeć,
żeby o tym nie myśleć.
Nie akceptuj zła, które możesz zmienić.
Nieważne, jak wysoko będziesz latał. Na końcu, w nocy, jak tylko zgaśnie gościnne światło, wrócisz do siebie samego – cichego, samotnego, pustego.
[...] to tchórze. Gorzej: tchórze, którzy biorą mnie za tchórza!
Bywają chwile, kiedy z determinacją i energią musimy ruszyć naprzód, ale także bywają momenty, gdy powinniśmy się zatrzymać, zaczekać, popatrzeć, posłuchać i uczyć się.
(…) życie, o którym marzył, jego jedyne pragnienie, nigdy nie istniało.
Nasze prawdziwe osobowości
są głęboko ukryte w tych fałszywych.
Miłość nie jest jak rachunek, który trzeba uregulować, nie daje niczego
na kredyt i nie chce słyszeć o rabatach.
Prosiłeś mnie, tato: Kiedy umrę, przypnij mnie do nieba.
Łatwo komuś nagadać w gniewie, trudniej to potem naprawić.
