Ludzka szpetota jest szpetotą ubrań.

 To właśnie nadzieja jest
naszym jedynym sprzymierzeńcem
w walce z plagami tego świata.

 Czy udało mi się zasadzić chociaż jedną roślinkę radości na pustyni twojej samotności?

 ...skąd miałbym wiedzieć, że cię kocham, jeżeli nie wiem, co to miłość?

 Czasami pływamy w
nieprzelanych łzach i możemy
utonąć, jeśli je w sobie zatrzymamy.

 Lepiej jest kochać i stracić ukochaną osobę, niż uciekać przed miłością.

 Po prostu zakochaliśmy się w sobie. Na to nie można nic poradzić, prawda? Nie możesz zdecydować, w kim się zakochasz, kiedy i gdzie. To się po prostu dzieje.

 Wpuszczenie innych do swojego
życia może być trudne, pozwolenie im
na to, by się naprawdę zbliżyć. Czasami
samotność wydaje się bezpieczniejsza.

 Ja czuję się u siebie tam, gdzie jestem obca.

 Wyciągnęła do mnie rękę,
nie wiedziałem co mam zrobić, więc połamałem jej palce swoim milczeniem.

 Nadszedł czas, żebym przestała się zamartwiać i zastanawiać, jak to się wszystko skończy. Nadszedł czas, żeby nauczyć się cieszyć z tego, co mam - zanim nastąpi kolejna zmiana.