Zbyt chętnie czytam książki, by je pisać.

 Ukochaj przede wszystkim siebie.

 Tak to już bywa, że kiedy człowiek ucieka przed swoim strachem, może się przekonać,
że zdąża jedynie skrótem na jego spotkanie.

 Jestem tarczą, która osłania krainę człowieka.

 Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym jest wątlejsza i mniej widzialna. Aż wreszcie nie ma niczego, jedynie gładki piach
i czarna dziura nicości, z której wyszedłeś.

 Skoro jednak mam jutro umrzeć, pragnę dzisiaj ulżyć swojej duszy.

 W końcu niewiele jest rzeczy gorszych niż facet, który nie zna swego miejsca.

 Magia ma swoją cenę. Jest nią cierpienie.

 Rzecz nie w tym, że znosi się
cierpienie. Rzecz w tym, jak się je znosi.

 Na drzwiach wyryto mądrość tę, tradycję rodu, światła skrę, co prosto brzmi: kochajmy się.

 To własne wspomnienia,
nie duchy, nawiedzają ludzi.