Robak w chrzanie uważa, że cały świat to chrzan.

 Historia żyje pamięcią. Umiera, gdy przestaje z nią rozmawiać.

 Niestety, ludzie wierzą
w Boga, a nie słuchają jego słów.

 Nie ma we mnie nic oryginalnego,
jestem zbiorowym dziełem
wszystkich, których w życiu poznałam.

 Kochałem go, bo był jedyną znaną mi osobą na tyle głupią, by uważać mnie za geniusza.

 Ja jednak zawsze wyobrażałam sobie, że w innym życiu ktoś stanął przy moim grobie.

 Kochanie, pieniądze czynią cuda - zawiesza głos. Ale nie mogą spowodować, żeby ktoś cię pokochał lub szanował.

 Smakuje jak arbuz po
życiu w pragnieniu. Jest jak powietrze
po latach spędzonych pod wodą. Jest jak życie.

 Nie można stworzyć miłości z niczego.

 Mój ojciec mawiał, że najgorsi wrogowie to ci, którzy mieszkają w sąsiedztwie.

 Najczęściej nasi najlepsi przyjaciele są sprawcami naszego upadku.