Nic tak naprawdę nie przychodzi za późno.

 W porównaniu z miłością nienawiść to łatwizna.

 Znasz to uczucie, że jesteś w jakimś miejscu i pytasz sam siebie, co tu robisz? Ze mną jest tak cały czas, skręca mnie, żeby sobie pójść. Z każdego miejsca, w którym jestem,
do innego. To nie ma końca.

 I cóż to za świat, który naprzód obdziera z ideałów, a potem skazuje obdartego?

 I w cichej przystani jakiej są dla niej jego ramiona odpływa w spokojny sen...

 Byłaby wolała, żeby ją dręczył i poniżał, byle ją kochał - to wiedział.

 Taka miłość, tak silna i głupia, zdarza się tylko raz.

 Chciałabym wiedzieć, co zrobić, by móc przebywać z ludźmi, których kocham, nie obawiając się, że wymażę im siebie z pamięci.

 Życie przypłynęło do nas puste. Musimy zadbać o to, żeby zagościło w nim szczęście.

 Nikt nie plotkuje na temat ukrytych zalet innych osób.