
Czy można umrzeć z tęsknoty i rozpaczy? Czy można rozpaść ...
Czy można umrzeć z tęsknoty i rozpaczy? Czy można rozpaść się na kawałki i nadal żyć?
Brak poczucia własnej wartości jest jak kula armatnia, którą człowiek kieruje w siebie samego. Im bardziej strzela do siebie nienawiścią, tym bardziej zapętla się we własnej niemocy, bezradności i pustce.
Słowa i ludzie w mojej głowie są dla mnie tak żywi, że tracę poczucie rzeczywistości.
Do pewnych granic zła ideologia i amoralność mogą być dobrą literaturą.
Życie to gra hazardowa dla odważnych. Musisz być gotów zaryzykować w imię nagrody.
Kończą mi się żyły i pieniądze.
Jeśli dojdziesz do ładu z własnym
wnętrzem, wówczas to, co zewnętrzne,
samo się ułoży. Rzeczywistość pierwotna tkwi
wewnątrz, a zewnętrzna jest wobec niej wtórna.
Historia roi się od geniuszy, którzy popsuli to, co pragnęli naprawić.
- Wszystko. Ile obietnic
można wlać do jednego słowa?
Jeśli nie chcesz mojej
zguby, krokodyla kup mi luby!
Jak możesz mówić o przebaczeniu, skoro jeszcze chwilę wcześniej dzieliła nas niechęć?