Długo i szczęśliwie żyje się tylko w bajkach.
Długo i szczęśliwie żyje się tylko w bajkach.
Nauczyłem się, że niektórzy ludzie
są na zawsze, a niektórzy tylko
sporadycznie, i że nie mam żadnego
wpływu na to, kto będzie
na zawsze, a kto od czasu do czasu.
Zbyt chętnie czytam książki, by je pisać.
Proszę, odszukaj moje serce.
Trudno określić jego wiek. Ale sądząc po cynizmie
i zmęczeniu światem, będących odpowiednikiem datowania węglem dla ludzkiej osobowości,
miał jakieś siedem tysięcy lat.
W żałobie, tak jak w czarnej sukience, zawsze jest się samemu.
Dzieci widzą magię, ponieważ jej szukają.
Najpiękniejszym miastem świata jest to, w którym czujemy się szczęśliwi.
Jak wiele czasu traci się w życiu na niepicie wódki.
Żałoba to dom, który znika ilekroć ktoś zapuka do drzwi, dom, który wzlatuje w powietrze przy najlżejszym powiewie, który wkopuje się w ziemię, kiedy wszyscy śpią
Powiedziała mi: Tak bardzo się boję... Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.