Musimy umierać spektakularnie, żeby umierać przyzwoicie

 (...) trzeba szybko uwolnić się od przeszłości, żeby ta nie zdążyła nas zniszczyć.

 Każdy z nas ma wybór. Nikt nie ma prawa nam go odbierać. Nawet z miłości.

 W twoich oczach dostrzegłam smutek i osamotnienie. Chciałam cię uzdrowić, być balsamem na twoje rany, opatrunkiem i antidotum na nieszczęścia. Zawsze próbowałam naprawić twoje życie. Wciąż to robię. To moja pięta achillesowa. 

 Choćby nie wiem ile czasu upłynęło, nic bzdury w prawdę nie obróci.

 Słusznie albo nie, wszyscy potrzebujemy jednego – nadziei.

 Smutek to ściana między dwoma ogrodami.

 Artysta często nie wie, co robi, gdy porwie go natchnienie.

 Pragnienia są silniejsze niż moja wola.

 Gdybyś kochał kwiat, który rośnie na jednej z milionów gwiazd, wystarczy, że spojrzysz na niebo i jesteś już szczęśliwy. Mówisz sam do siebie: 'Moja gwiazda jest tam, gdzieś na niebie'. Wyglądasz na wesołego.

 Znasz moja zasadę: idź na całość albo idź do domu.