
Musimy umierać spektakularnie, żeby umierać przyzwoicie
Musimy umierać spektakularnie, żeby umierać przyzwoicie
Plotka to rzeczywiście hydra
lernejska o dziewięciu głowach. Nie
sposób jej zniszczyć, bo na miejscu jednej odciętej głowy wyrastają dwie nowe.
Ile razy mógł upaść człowiek, zanim przestawał mieć siłę, by znów się podnieść?
Każdy z nas ma swoją noc i swoją drogę. I każdy w końcu dochodzi do miejsca, którego pragnie. Ale po drodze musimy zasnąć.
Kobiety zawsze poszukują jakiegoś głębszego sensu tam, gdzie go nie ma.
Skała nie ugnie się przed wiatrem i tak samo stabilny jest umysł człowieka. Taki człowiek jest jak filar, zawsze można na nim polegać.
Ci,którzy nie pamiętają przeszłości, skazani są na jej powtarzanie.
Podróż to nie to, do czego się dąży, lecz to, co wydarza się po drodze. Nie można zrozumieć drogi nie poznając jej krajobrazu, nie rozmawiając z ludźmi, nie smakując lokalnego jedzenia.
Jesteśmy tym, kogo
udajemy, i dlatego musimy bardzo uważać, kogo udajemy.
Jest coś bardzo upokarzającego gdy pożąda cię ktoś tak pijany że nie widzi na oczy.
W końcu rany po ludziach, którzy odeszli, najszybciej goją się w osiedlowych barach.