
Musimy umierać spektakularnie, żeby umierać przyzwoicie
Musimy umierać spektakularnie, żeby umierać przyzwoicie
Nie ma rzeczy niemożliwych,
są tylko niemożliwi ludzie.
Aby zrozumieć czym jest światło, oglądałem mrok. Aby zrozumieć czym jest żyć, śmierć porwałem. Zrozumiać nie zrozumiałem, ale wiele się nauczyłem.
Świat nie jest sprawiedliwy ani dobry i
twoja silna wola nie jest w stanie tego zmienić.
A z pustką, którą w sobie
nosisz, gdzie do tej pory zaszłaś?
Od czekania dusza rdzewieje.
Metody prowadzące nas do sukcesu nigdy nie są śmieszne.
Siedzimy zasłuchani i zauroczeni jak
zawsze, gdyż dobre opowieści mają to
do siebie, że ich magia nigdy nie blaknie.
Jednak prawdą jest, że każdy ma swoją cenę.
Świat zmienia się za szybko jak na jedno ludzkie życie.
Wszechświat to olbrzymia rzeźnia. Wszystko, co żyje, musi pochłaniać inne istoty, by utrzymać się przy życiu. Ludzkość zdecydowała, że warto być niemoralnym, byle tylko żreć i żreć, aż do końca. Natomiast ja wciąż zastanawiam się, czy przypadkiem nie zostałem stworzony po to, by ponieść klęskę. Czy moje zniszczenie nie jest częścią Waszego planu?