Jeśli możesz żyć wiecznie, to musisz wiedzieć po co żyjesz.

 Wolę siodło niż tramwaj, niebo usiane gwiazdami niż dach nad głową, trudny szlak, prowadzący w nieznane niż wyasfaltowaną szosę i głęboki spokój dzikich ostępów niż rozgoryczenie, jakie wywołuje miasto. (Everett Ruess)

 Chwile przychodziły i mijały. To miłość splatała je we wspólne życie.

 Bo zło zewnętrzne jest uwolnionym złem wewnętrznym.

 Nauczyli mnie, że nikt nie jest zbyt mały, żeby wpłynąć na rzeczywistość.

 Ach, do diabła, jak gorzko smakuje życie.

 Widzisz, jestem gorącą
zwolenniczką przypadkowego
użycia wielkich liter. Obowiązujące
zasady są okropnie krzywdzące wobec wyrazów w środku zdania.

 W miarę posuwania się po osi czasu, szansa przeżycia spada w końcu do zera dla każdego.

 Kto się nudzi, sam sobie winien.

 Ludzie nie zawsze mogą nam ofiarować to, czego chcemy.

 Miłość to latarnia, która prowadzi nas przez życie.