Na początku człowiek się rodzi. Ale nie sam. Z każdym ...

 Każda dusza, na ile to możliwe, powinna być szczęśliwa w samotności, zanim pochłonie ją miłość, ponieważ nigdy nie wiadomo, kiedy druga strona odejdzie. To był największy paradoks - dusze potrzebowały siebie nawzajem, ale jednocześnie ważne było, by siebie nie potrzebowały.

 Kiedy człowiek pierwszy raz się zakochuje, jego życie nieodwracalnie się zmienia i choćby nie wiedzieć jak się próbowało, to uczucie nigdy nie zniknie. Ta dziewczyna, o której opowiadasz, była twoją pierwszą miłością. I cokolwiek byś zrobił, zostanie z tobą. Na zawsze.

 ...można ocalić tylko takiego człowieka, który chce zostać ocalony.

 Jeśli nie możesz być sportowcem, to bądź kibicem.

 Rozbić jest łatwo, uświadamiam
sobie. Prawdziwą sztuką jest scalić.

 Nie ten jest bogaty, kto posiada srebro i złoto, lecz ten, kto poprzestaje na małym.

 Lecz przecież nawet wówczas, kiedy człowiek nie jest sparaliżowany strachem albo nie wyje z bólu, życie stanowi nieprzerwane pasmo zmagań z głodem, chłodem, bezsennością,
ze zgagą lub rwącym zębem.

 Ale zawsze wierzymy w to, w co chcemy wierzyć, prawda?

 Nie mają Ci kogo zabrać, jeśli nikogo nie masz.

 Jego domknięte wokół niej ręce to
było jedyne bezpieczne miejsce na ziemi.