Życie obywatela należy do ojczyzny.

 Piekłu niepotrzebne były
jeziora ani płomienie, żeby torturować.
Czas i samotność zupełnie wystarczały.

 Stanę się zgorzkniały i stracę zaufanie do ludzi, bo zawiódł mnie jeden człowiek.

 Napisałem kartkę. Bo unikam osobistego kontaktu jako niepotrzebnej straty energii.

 Nie ma w człowieku nic tak. Z wyjątkiem tego, co zasadził w nim sam jeden. Praktyka moja jest zwierciadłem, w którym ludzkość śledzi siebie: przełomową siłą w naszej istocie nie jest ani zło, ani dobro, lecz człowiek sam.

 Gdy mowa o jutrze, nie ma nic pewnego.

 Człowiek wie, że to miłość, kiedy chce przebywać z drugą osobą i czuje, że ta druga osoba chce tego samego.

 Słowa są pułapką.

 Życie jest zabawne, prawda? Kiedy już
myślisz, że wszystko sobie poukładałeś,
kiedy zaczynasz snuć plany i cieszyć się
tym, że nareszcie wiesz, w którym kierunku
zmierzasz, ścieżki stają się kręte, drogowskazy
znikają, wiatr zaczyna wiać we wszystkie strony
świata, północ staje się południem, wschód
zachodem i kompletnie się gubisz.
Tak łatwo jest się zgubić.

 Są pośród nas ludzie, którzy uważają,
że jesteśmy na świecie po to, aby
pomagać innym. Są również ci, którzy
nie umieją pomóc nawet samym sobie.

 Pomyślałem sobie, że mam piękne życie i że trzeba to jakoś uczcić.