Doskonale ktoś powiedział, że wszystko zrozumieć, oznacza wszystko wybaczyć.

 Przekleństwo ludzkości polega więc
na tym, że dwie sprzeczne natury są ze
sobą na wieki złączone, że w otchłani dręczącego sumienia muszą toczyć tragiczne, nie kończące się boje.

 Pomieszczenie było takie duże, a ja byłam taka mała.

 Głupia rzecz, miłość... Poznajesz, kochasz, cierpisz...

 Ubrał swojego anioła w długi, tkany złotem płaszcz. Potem dodał mu skrzydła.

 Prawdziwe ja jesteś teraz, tu i teraz. I za każdym razem, kiedy jesteś w stanie zauważyć ten moment obecności, doświadczasz siebie nie jako kogoś, kto ma swoją historię i do kogo będą przychodzić myśli, ale jako błękietnoskórą przestrzeń świadomości – jesteś wolny od czasu.

 Każdy wybiera sobie raj, który jest piekłem dla innych.

 W ciszy człowiek dokładniej chwyta wszystkie warianty własnych rozterek
i niepokojów. Trudniej mu podjąć decyzję
i to, co uważał już za rozstrzygnięte, znowu zaczyna rozmieniać na drobne.

 Zawsze idziemy jakieś drogą. Każda prowadzi gdzieś indziej. Zawsze jest jakaś strata i coś, co zyskujemy. Wybieraj drogę świadomie, a nie dlatego, że tak wypadło.

 Co za idiota powiedział, że pierwsze wrażenie jest zawsze trafne?

 Nic tak nie plami kobiety jak atrament.