Umarli stali sie elementami krajobrazu.

 Dzieła sztuki wywodzą się z nieskończonej samotności.

 Ból jest przemijający, a skutki rezygnacji pozostają na zawsze.

 Jakim cudem może człowiek
wiedzieć, co zrobi, póki nie przyjdzie co
do czego. Nie sposób z góry to przewidzieć.

 Wypatroszyliśmy ziemię z jej bogactw, a nadziewamy ją nieboszczykami.

 Wpadamy z krzykiem w życie i nie mamy wyboru, musimy je przeżyć do cholernego końca.

 Ja czuję się u siebie tam, gdzie jestem obca.

 Cierpienie uczy mądrości.

 Boję się że pewnego dnia stracę to wszystko,
co nie dość kochałem. Pamiętaj i nie wahaj
się kochać tego, co kochać warto

 Co dzisiaj zrobiłaś? Dla siebie, dla świata?
- Chciałam wiele.
- Ale co zrobiłaś?
- Chyba nic.
Może dałaś coś drugiemu człowiekowi? Szansę, nadzieję, uśmiech? Cokolwiek?
- Pragnęłam przytulić się do pewnego mężczyzny. Popatrzeć w oczy. Siedząc na tarasie, rozmawialibyśmy do białego rana.
- Nie przyszedł? Czy może Tobie brakło odwagi? Czasu?
Co poszło nie tak?
- Nie przyszedł.
- Drań!
- Ależ skądże. Nie wiedział że czekam. Że żyję dla niego.

 Nie zakochałaś się w nim raz
na zawsze. Zakochujesz się za każdy razem, kiedy go widzisz.