Czasami kawałki układanki pasują do siebie tylko przez pewien czas.

 Wypijmy jeszcze trochę, żeby się odnaleźć w naszej rzeczywistości - zaproponowałem.

 Wspinamy się w góry, bo doliny są pełne cmentarzy.

 Człowiek wyruszył na spotkanie innych
światów, innych cywilizacji, nie poznawszy
do końca własnych zakamarków, ślepych dróg, studni, zabarykadowanych, ciemnych drzwi.

 Jeśli droga nie prowadzi cię tam, dokąd ty chcesz, musisz znaleźć własną.

 Tak to już bywa, że kiedy człowiek ucieka przed swoim strachem, może się przekonać,
że zdąża jedynie skrótem na jego spotkanie.

 Tradycja to najbardziej nudna ze wszystkich form wyrażania impotencji.

 Szczęście zwalnia ludzi z obowiązków.

 To własne wspomnienia,
nie duchy, nawiedzają ludzi.

 Tkwiąca w tym wszystkim ironia wydała mi się przytłaczająco smutna.

 W prawdziwym świecie "wieczność" to czasem tylko weekend.