
Jak górskie szczyty dookoła patrzymy na siebie odseparowani dolinami, za ...
Jak górskie szczyty dookoła patrzymy na siebie odseparowani dolinami, za duzi, aby przemknąć niepostrzeżenie obok, za mali, by dotknąć nieba.
To, co pisarz zawiera w swoich książkach, jest zapisem w języku serca, języku duszy.
Strach jest zaraźliwy, potrafi się udzielić. Czasami wystarczy, by ktoś powiedział,
że się boi, i strach staje się prawdziwy.
Zawsze jest taka godzina za dnia i w nocy, kiedy człowiek jest tchórzem.
Zacznij wierzyć w siebie, a Twój świat zmieni się na lepsze szybciej niż kiedykolwiek marzyłeś.
Samotnie nikt nie wywalczy wolności.
Może to, czego człowiek
pragnie najbardziej, to nie tyle
być kochanym, ile rozumianym.
Jeśli pokładamy w kimś ufność, nie ma rzeczy niemożliwych.
Liczę na najlepsze, przygotowany na najgorsze.
Ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i głębokie jaskinie. Nie da się poznać wszystkich zakamarków ich duszy.
Nie można ich sobie nawet wyobrazić.
Ludzkie istoty są z natury dobre, choć czasem o tym zapominają. Trzeba im o tym przypominać.