Każda wojna niesie ze sobą ofiary.

 Właśnie to się robi, gdy się kogoś kocha: walczy się o niego i goni się go, kiedy się wie, że nas potrzebuje. Pomaga mu się toczyć walkę z samym sobą i nigdy nie zostawia, nawet jeśli sam już spisał się na straty.

 Gdybym miał ochotę na intelektualne gierki, kupiłbym sobie kostkę Rubika.

 Powód nie grał jednak roli.

 Miłość pozostawia ślad, który niełatwo wymazać.

 Ludzie powoli tracili dar płaczu, zastępowali łzy ideami. Cała nasza kultura jest niemożnością płakania.

 -Och, Ellen, jakie to strasznie smutne mówić o miłości, a nigdy jej nie zaznać.

 Bo też nic nie jest straszne prócz braku miłości, strasznego jak samo nic

 (...) z bliskimi ludźmi najtrudniej być, bo nie chce się ich zawieść.

 Za sobą samym szczególnie nie
przepadał, ale do innych żywił niechęć
tak wielką, że siebie samego jakoś znosił.

 Wiedza zawsze boli.