Bóg nie gra w kości ze wszechświatem.

 Umysł człowieka jest jego ostatnią twierdzą.

 Tyle uniesień, które mnie dyskwalifikują...

 Czasami cel podróży nie jest najważniejszy, liczy się sama droga, to czego się na niej dowiadujesz, co robisz.

 Lubię Cię. Bardzo. A jeszcze
bardziej się cieszę, że mogę Cię lubić.

 Ona żyje na tym
świecie, ale w nim nie przebywa.

 Czy pozwolisz, że się roześmieję z szacunkiem?

 Najgorszy ból to ten, który sami sobie zadajemy.

 Śmierć pozostawia po sobie wyrywkowe dziwne wspomnienia.

 Jesteśmy jak otwarcie i zamknięcie cudzysłowu, jak cudze słowa dożywotnio
na siebie skazane. Więźniowie życia, którego żadne z nas nie wybrało.

 Tym było moje życie?Pasmem,prób przez które musiałam przejść?