Na podłodze jest farba, jak wielobarwna krew.

 I nawet ładny ten świat, tylko cholernie w nim człowiekowi niewygodnie.

 Złamane serce nie uchodzi za śmiertelną ranę.

 Po pierwsze, potrzebujesz miłości. Każdy potrzebuje.

 Tam, gdzie jest życie, jest jednak i nadzieja...

 Aby zapalać innych, samemu trzeba płonąć.

 Dobra wola nie zawsze z obowiązkiem chodzi w parze.

 Gdy jest się żywym, większość czasu spędza się na wybaczaniu innym, natomiast w obliczu śmierci należy wybaczyć sobie.

 Jeśli ma się przyjaciół, a mimo to wszystko się traci, jest oczywiste, że przyjaciele ponoszą winę. Za to, co uczynili, względnie za to,
czego nie uczynili. Za to, że nie wiedzieli, co należy uczynić.

 Nie składam obietnic,
których nie zdołam dotrzymać.

 To byłby dla mnie
zaszczyt, gdybyś złamała mi serce.