Na podłodze jest farba, jak wielobarwna krew.

 Ten dąży najszybciej, kto idzie samotnie.

 Największym nieszczęściem kobiet stało się równouprawnienie. Biologia, niestety, nie poszła z postępem.

 Powiedziała: możemy niechcący się połamać, ale to, czy te złamania będą otwarte, zależy od nas.

 Nie ma nic bardziej niesprawiedliwego niż nieodwzajemniona tęsknota. To nawet gorsze niż nieodwzajemniona miłość.

 Ludzie, którzy tracą sens życia, mają często uczucie, że są jak odpadki zaśmiecające środowisko. Wydaje
im się, iż zajmują zbyt dużo miejsca.
I dlatego chcą być jak najmniejsi.

 Tylko głupiec sam się poniża, gdy na świecie pełno jest ludzi gotowych zrobić to za niego.

 Nie ma żadnej podróży, co cie choć trochę nie zmieni.

 To, co miałam w sobie najcenniejszego, już bardzo dawno umarło i żyję jedynie wspomnieniami.

 Świat jest sceną, na której leci wciąż ta sama sztuka, a tylko aktorzy się zmieniają.

 Jestem pewna, że to nie ja piszę swoje życie. Chciałabym umieć je czytać tak, jak jest napisane.