Bo jak się ludzie kochają, z wzajemnością, to nie mają ...

 Nie zawsze ludzie od siebie odchodzą.
Czasami trwają obok siebie i to jest najgorsze.

 Ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i głębokie jaskinie. Nie da się poznać wszystkich zakamarków ich duszy.
Nie można ich sobie nawet wyobrazić.

 Wartość tych ludzi jest szacowana w miliardach koron, ale pytanie, co są warci.

 Czekanie sprawia,że niektóre rzeczy lepiej smakują.

 Ciemność przynosi mi ulgę.

 Kim jesteś, obcy człowieku, żeby mi mówić, co mogę, a czego nie mogę robić?

 Błądzę w ciemnościach wspomnień i w rezultacie mylę się w rzeczach bardzo zasadniczych.

 Mała we wzroście, wielka jest w zawzięciu.

 Może to właśnie oznaczało miłość
- poświęcenie i bezinteresowność.
Nieistotne były serca, kwiaty i szczęśliwe
zakończenia, ale świadomość, że czyjeś
dobro jest ważniejsze od twojego.

 Żaden człowiek nigdy nie pokocha tej osoby, którą powinien.