To nie huragan zwala nas z nóg ale telefon z ...

 Jej ciche „dzień dobry” zabrzmiało jak „przepraszam, że żyję”.

 Czas szlifuje i poleruje nasze oczekiwania.

 [...] na zalanej słońcem łące, daleko od utartych ścieżek codziennego życia.

 Najcenniejsze nauczki, jakie dostajemy od życia to często te których najbardziej pragniemy uniknąć.

 Ten, kto powstał z powietrza, nie powinien oskarżać wiatru.

 (...) nigdy nie chcemy nikogo krzywdzić, tylko czasem tak wychodzi.

 I małym kreaturom udają się wielkie kreacje.

 Lodowce nie są nikomu potrzebne, ale wódka? Temu źródełku nikt nie pozwoli wyschnąć.

 Właśnie w taką noc łatwiej zrozumieć czyjś dramat.

 Widzisz, dajesz się złapać przeszłości i stajesz się bezużyteczny w teraźniejszości.