
Ale kiedy straciłam nawet tę odrobinę nadziei, która zdążyła we ...
Ale kiedy straciłam nawet tę odrobinę nadziei, która zdążyła we mnie zakiełkować, wszystko wydawało mi się niemożliwe do zrealizowania.
Wnoszę z miny bliskiej puszczenia pawia, iż tą wiadomością jest pan całkowicie zaskoczony.
Rozmawiasz sama ze sobą czy prowadzisz głęboką wymianę zdań z ziemią?
Aby się unieszczęśliwić, nie potrzebujemy nikogo poza nami.
Za przyszłość płaci się teraźniejszością.
Trudno jest cierpieć, ale najtrudniej jest patrzeć, jak cierpią Ci, których naprawdę kochamy. Cierpienie zmienia człowieka, zmusza do refleksji, do redefinicji siebie, do zrozumienia tego, co jest naprawdę ważne.
Rysowałem diabła bez rogów, bo samiczka.
Jestem zbyt nieszczęśliwa, żeby płakać.
Najbardziej obawiam
się śmierci mojej wyobraźni.
Kiedy myślę o tym wszystkim, co przyszło, zastanawiam się, dlaczego tak wiele poświęciłem dla chwili. Ale to jest życie. Jesteśmy tutaj, aby rzucać kostkami. To nasz wybór. Wiem teraz, że nie mogę się cofnąć, ale nadal jestem zdumiony, jak szybko to wszystko się zdarzyło.
Dla mnie wygląda jak anioł,
nawet jeśli jest aniołem upadłym.