
Ale kiedy straciłam nawet tę odrobinę nadziei, która zdążyła we ...
Ale kiedy straciłam nawet tę odrobinę nadziei, która zdążyła we mnie zakiełkować, wszystko wydawało mi się niemożliwe do zrealizowania.
Tylko zwykli ludzie sądzą, że
nie można zabić kogoś, kto nie żyje.
Nie ma na świecie nic gorszego, niż zmarnowane talenty. Ludzki umysł to skarb, który można wykorzystać na wiele sposobów.
Lecz przecież nawet wówczas, kiedy człowiek nie jest sparaliżowany strachem albo nie wyje z bólu, życie stanowi nieprzerwane pasmo zmagań z głodem, chłodem, bezsennością,
ze zgagą lub rwącym zębem.
Ideał trwa tylko przez moment, więcej nie można od niego wymagać.
Marzenia służą do tego, żeby je sobie przypominać. Kiedy pamiętasz o marzeniach, pamiętasz także, kto naprawdę jesteś. Podążanie za marzeniami to jedna z najlepszych drog do poznania siebie.
Potrzeba smutku stała się nałogiem w miarę niszczycielskiego działania lat.
Wahanie jest złodziejem czasu. Trzeba wszystko umieć chwytać za kołnierz.
Bycie w związku to twój wybór. Bycie przyjacielem to po prostu coś, czym jesteś.
Odrobina złudzeń na swój temat może być istotnym składnikiem przepisu na szczęście.
Nieważne, ile ludzi cię nienawidzi, ile wróg ma twój świat. Wystarczy, że ktoś w końcu się uśmiechnie i wtedy dowiesz się, co znaczy być szczęśliwym.