Życie jest niekończącym się ciągiem decyzji. Większość z nich podejmujemy instynktownie, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Ale po co miałoby to wszystko się odbywać, skoro decyzje te nie mają żadnego sensu?
Nadchodzi porywisty wiatr, burza, nagle odłamki świata zaczynają latać. Wymyka się to spod kontroli, wszystko staje się chaosem, niewiele jest tak przerażającego jak mocnienie pandaemonium natury.
Istnieje depozyt wiary,
któremu staramy się być wierni.
Nie ma złego bez dobrego, ale tego drugiego jest naprawdę niewiele.
Czasem, gdy człowiek coś zdobędzie, przestaje tego pragnąć.
Kiedy Miłość jest
prawdziwa, sprawy same się układają.
Jej życie nie zboczyło z trasy ani nawet się nie wykoleiło. Miała poczucie, że tory całkowicie zniknęły.
Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to co, już masz w sobie
Bóg, nawet jeśli zatrzaskuje człowiekowi drzwi przed nosem, to podsuwa mu jednocześnie pudełko z ciasteczkami.
Co do Boga to się go boję, a jak się go boję, to znaczy, że jest, bobym się nie bał.
