Czy wie pan,czym jest samotność u boku drugiej osoby?

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Jedyną rzeczą gorszą od tego, że o
nas mówią, jest to, że o nas nie mówią.

 Co dzisiaj zrobiłaś? Dla siebie, dla świata?
- Chciałam wiele.
- Ale co zrobiłaś?
- Chyba nic.
Może dałaś coś drugiemu człowiekowi? Szansę, nadzieję, uśmiech? Cokolwiek?
- Pragnęłam przytulić się do pewnego mężczyzny. Popatrzeć w oczy. Siedząc na tarasie, rozmawialibyśmy do białego rana.
- Nie przyszedł? Czy może Tobie brakło odwagi? Czasu?
Co poszło nie tak?
- Nie przyszedł.
- Drań!
- Ależ skądże. Nie wiedział że czekam. Że żyję dla niego.

 Nic tak nie irytuje ludzi, którzy chcą ci obrzydzić życie, jak to, że zachowujesz się,
jak gdybyś tego nie zauważał.

 Lecz broń zdrady zawsze jest obosieczna.

 Nie należy zostawać artystą dlatego, że się może nim zostać, ale dlatego, że się musi. Sztuka jest tylko dla tych, którzy bez niej byliby nieszczęśliwi.

 Czasem nie sposób postąpić właściwie [...] Niekiedy trzeba wybrać mniejsze zło.

 ...celem jest pisać wystarczająco ciekawie, żeby móc konkurować z piwem.

 Życie może być krótkie albo długie, lecz ważne jest, w jaki sposób je przeżywamy.

 Wspólny sen, taki przytulony, to świadectwo zaufania i czułości.