(...) chyba czas najwyższy, żeby rzucić to wszystko w diabły ...

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.

 I zniknął. O tym, że w ogóle tutaj był świadczyły zaparowane od naszych oddechów szyby.

 Na razie kupili jego kłamstwa.
Idioci.

 Ludzie sami są jak tunele: jak kręte, ciemne przestrzenie i głębokie jaskinie. Nie da się poznać wszystkich zakamarków ich duszy.
Nie można ich sobie nawet wyobrazić.

 -A jak mówisz na latarkę? Ręczny miotacz fotonów?

 Nie płacz, że coś się skończyło, tylko uśmiechaj się, że ci się to przytrafiło.

 Są miejsca, z których się nie wraca. Są szkody, których się nie naprawi.

 To jest limit twoich szans
Dziś skłamałaś prosto w twarz

 Żyj bez strachu, kochaj bez żalu.

 Im mniej człowiek czuje, tym lepiej okazuje uczucie.