Dawanie czasowi czasu zawsze było najlepszym sposobem, jak świat światem.

 Rozpacz daje wolność- nadzieja czyni człowieka niewolnikiem.

 Prędzej być ogień chciała
krzesać z lodu, niż gasić miłość - słowami.

 Zawsze jest tak, że z końcem czegoś rodzi się nowa nadzieja

 Żegnaj, książę, pierwszy raz w życiu widziałam człowieka!

 Być może prawda jest lepsza od kłamstw, ale nie zawsze nas wyzwala.

 Może to dobrze robi człowiekowi,
jeśli od czasu do czasu upadnie.
Byle tylko nie potłukł się na kawałki.

 Cały świat zachowuje się tak, jak
powinien, poza ludźmi. Może właśnie
dlatego tak często chcecie zabijać się nawzajem.

 Gdy wiemy, że wszystko jest przemijające, jak można brać coś na serio? Nic nie jest trwałe, niezmiernie absurdalne jest poświęcanie czegokolwiek cokolwiek.

 Popularne na dworze króla Vizimira powiedzonko głosiło, że jeśli Dijkstra twierdzi, że jest południe, a dookoła panują nieprzebite ciemności, należy zacząć niepokoić się o losy słońca.

 Miłość jest jak gwiazda biegnąca po niebie, jak zjawienie, które tylko raz się zdarza. To jest coś więcej niż uczucie, to jest siła, która porusza światem.