
Nie jestem stworzony do miłości, urodziłem się zbyt smutny.
Nie jestem stworzony do miłości, urodziłem się zbyt smutny.
... każdy kto trafił w to diabelskie koło, nigdy się z niego nie wydostanie.
Wrogami nie są mężczyźni ani
kobiety, ani starcy, ani nawet umarli.
Są nimi potwornie głupi ludzie, którzy
trafiają się we wszystkich odmianach.
A nikt nie ma prawa być głupim.
Jedyną rzeczą gorszą od tego, że o
nas mówią, jest to, że o nas nie mówią.
Martwy nie zna strachu.
... jeśli kogoś kochamy, to dosyć
trudno jest nam wybić go sobie
z głowy, kiedy nas porzuca.
Warto jest żyć, choćby dlatego, że gdybyśmy nie żyli, nie bylibyśmy w stanie czytać ani roić opowieści.
Człowiek nigdy nie jest tak bardzo sam, jak kiedy jest sam z sobą. Wówczas jest mu najgorzej, bo jest pomieszany sam w sobie, przekreślony. Kiedy jest sam, jest dwóm: temu, kim jest, i temu, kim nie jest.
Bo tak naprawdę każdy z nas pragnie tylko jednego: wiedzieć, że jest dla kogoś ważny. Że bez niego czyjeś życie byłoby uboższe,
To zabawne, że to, co nigdy się nie stało, zniszczyło to, co wydawało się wieczne.
Zaczęło się to, kiedy byłem dzieckiem. Pojawił się zbędny dorosły.