Jeśli pokładamy w kimś ufność, nie ma rzeczy niemożliwych.

 Ja wierzę w raj dla zwierząt. One są niewinne. Ludzie zawsze mają coś na sumieniu.

 Jeśli możesz czemuś nadać nazwę, przestaje być
takie straszne. Ludzie boją się tego, czego nie znają.

 Była już taka zmęczona ludźmi
mówiącymi jej, co będzie dla niej dobre.

 Skoro jednak mam jutro umrzeć, pragnę dzisiaj ulżyć swojej duszy.

 Twojego ojca zabiła tajemnica, a ty wiesz, co to było.

 Może moja miłość nie jest z tego świata.
Gdy sobie uprzytomnię, jak straszny, jak
trywialny, cyniczny, groźny jest ten świat,
zastanawiam się, czy można, czy warto
jeszcze na nim kochać. Chciałoby się
powiedzieć, czy wypada jeszcze na nim kochać.

 Ale kiedy straciłam nawet tę odrobinę nadziei, która zdążyła we mnie zakiełkować, wszystko wydawało mi się niemożliwe do zrealizowania.

 Zawsze łatwiej zrzucić ciężar na cudze barki.

 A więc to prawda. Istnieje życie po
śmierci. I jest takie samo. Ja to mam pecha.

 Żeby przeżywać życie, trzeba widzieć
w nim sens. Żeby chcieć rano wstać z
łóżka, trzeba widzieć w tym jakiś cel.