
Nie da się ratować kogoś, kto sam tego nie chce.
Nie da się ratować
kogoś, kto sam tego nie chce.
Trudno ufać komukolwiek,
gdy wszyscy wokoło zawodzą.
Dziwne to położenie, takie całkowite osamotnienie pośród tłumów.
Czyjeś jest to przeznaczenie, Ciri. A my, moja droga, musimy iść swoją drogą. I nie zawsze jest to droga, którą byśmy chcieli.
Wypijmy jeszcze trochę, żeby się odnaleźć w naszej rzeczywistości - zaproponowałem.
Musimy zacząć iść, zanim zaczniemy biec.
W bitwie jak w dobroczynności - lepiej dawać niż dostawać.
Życie jest krótkie, a śmierć wieczna.
Wszyscy ludzie są mniej lub bardziej dziwni. Jestem człowiekiem, a więc jestem mniej lub bardziej dziwna.
Jedni zawsze znajdą nowy szczyt do zdobycia, inny kolejne dno by stoczyć się jeszcze niżej...
Czasami człowiek gubi się tak jak gwiazda, która zbyt długo świeciła i nagle znika. Ale to nie znaczy, że przestała istnieć. Jedynie musi znaleźć nowy sposób, by zaistnieć ponownie, może w innym miejscu, może w innej formie, ale zawsze z tą samą energią, która ją napędzała.