
Kiedy ktoś zostaje porzucony, wątpi w swoją zdolność do zatrzymywania ...
Kiedy ktoś zostaje porzucony, wątpi w swoją zdolność do zatrzymywania przy sobie ludzi, nawet przyjaciół.
Ze mnie taki był święty jak z kartofla granat-z daleka każdy by się pomylił.
Największa zasługa człowieka polega na tym, jak daleko potrafi się podnieść po upadku.
Smakował jak rzeczy, które nie mają smaku: ciepło, życie prawda, dobroć i miłość.
Co rano budzimy się,
wstajemy z łóżek i nigdy nie wiemy, w jakim
momencie życie przywali nam prosto w twarz.
Ty chyba nie rozumiesz, że człowiek rozumie drugiego, kiedy przychodzi na to odpowiedni czas, a nie dlatego, że ten drugi chce być rozumiany.
Nie ma piękna, jeśli w nim leży krzywda człowieka. Nie ma prawdy, która tę krzywdę pomija. Nie ma dobra, które na nią pozwala.
Zawsze trzeba skończyć, choćby nie wiem co. Taka jest zasada.
Wszyscy znamy taką prawdę, która nas przeraża: że jesteśmy przelotnymi chwilami, że nigdy się nie powtórzymy, że to, co było, nigdy już nie wróci. To jest jedna z prawd, które nas przerażają, ale jednocześnie jest to prawda miłości. Bo miłość jest właśnie takim spojrzeniem, które widzi to, co przemija, co jest jednorazowe i niepowtarzalne
Bo tak naprawdę wszystko, co można zrobić, to kochać drugiego człowieka.
Ten, kto tańczy ze smokami,
musi się liczyć z tym, że spłonie.