
Ludzie, których się kocha, nigdy naprawdę nie umierają, żyją, dopóki ...
Ludzie, których się kocha, nigdy
naprawdę nie umierają, żyją, dopóki się
o nich pamięta, dopóki są w twoim sercu.
Możliwe przecież jest zapamiętanie samego nastroju snu bez przypominania sobie jego treści.
Trzeba wszystko uporządkować. Musisz się zdecydować, czego chcesz się trzymać. Musisz wiedzieć, co trwa, a co przeminęło. I czasami ustalić, czego nigdy nie było. I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.
z książki Egzamin dojrzałości
Autorzy. Nawet ci normalni to świry.
...celem jest pisać wystarczająco ciekawie, żeby móc konkurować z piwem.
Nigdy nie oczekuj od ludzi poświęcenia, którego sam byś nie podjął. Nigdy nie każ im walczyć w warunkach, w których sam odmówiłbyś walki. Nigdy nie proś człowieka, by dopuścił się czynu, którym nie splamiłbyś swoich rąk.
To właśnie nadzieja jest naszym jedynym sprzymierzeńcem w
walce z plagami tego świata.
Usta zamykają się wtedy, gdy mają do powiedzenia coś ważnego.
Bardziej nam zależy, żeby nie wyjść na tchórzy niż żeby wybrać dobrze.
Musisz być w stanie pozwolić sobie na luksus, żeby móc nim pogardzać.
Kiedy człowiek jest przygnębiony, nie może się nawet zastanowić.