Ale czy słuchanie własnego strachu jest tożsame z tchórzostwem? Czy ...

 ... jeśli kogoś kochamy, to dosyć
trudno jest nam wybić go sobie
z głowy, kiedy nas porzuca.

 Ze mnie taki był święty jak z kartofla granat-z daleka każdy by się pomylił.

 Człowiek rzadko zna swą własną moc.

 Ten, kto raz nie złamie w sobie tchórzostwa, będzie umierał
ze strachu do końca swoich dni.

 Pośród śmierci nadal żyjemy.

 Nie chcę być z kimś, kto uzupełni moją duszę, chcę kogoś, kto ją otworzy. Chcę mieć wybór.

 Nigdy nie przyszło mi do głowy, że nieobecność może zajmować tyle miejsca, znacznie więcej niż obecność.

 Ile razy można sklejać stłuczony wazon, zanim się go wyrzuci.

 Najcenniejsze, co inni mogą nam ofiarować, to czas - jego wartość wyznacza śmierć.

 Cywilizacja – to władza nad światem, kultura – to miłość do świata.