Cóż można powiedzieć, kiedy już można powiedzieć wszystko.
Cóż można powiedzieć, kiedy już można powiedzieć wszystko.
Nie wierzę w brak czasu. Zawsze jest czas na ten krótki błysk, na ten znak: jesteś dla mnie ważna.
Wszystko, co zdarza się raz, może już się
nie przydarzyć nigdy więcej, ale to, co zdarza
się dwa razy, zdarzy się na pewno i trzeci.
Wiecie jak to jest, kiedy ma się 18 lat. Wydaje ci się, że wiesz wszystko, a w rzeczywistości gówno wiesz. Bycie 20-latkiem jest jak gra komputerowa, w której pominąłeś tutorial. Biegasz tylko bez sensu, nie wiesz co robić, nie masz żadnej porządnej broni, ani dobrego pancerza.
Lepiej, żebyś bardzo
cierpiała teraz niż trochę przez całe życie.
Niekiedy rzeczy, które wydają
się drobne lub nieznaczące, mogą
nam pomóc w najtrudniejszej
godzinie. Niczego nie lekceważ.
Musisz myśleć o jutrze nawet, jeśli może ono nigdy nie nadejść.
Zawsze jest nadzieja - dość nadziei, by zrównoważyć naszą rozpacz. Inaczej bylibyśmy straceni.
Nigdy nie wiesz co wpadnie wariatowi do głowy.
Nie wszystkie baśnie kończą się szczęśliwie.
Kultura to cienka warstwa, nawet deszcz może ją zmyć.