Życie to ciąg małych, kameralnych dramatów.

 I małym kreaturom udają się wielkie kreacje.

 Iść na przód, żyć to nie znaczy zapomnieć o niej, ani ją opuścić...

 Symptomy miłości są identyczne z objawami cholery.

 Jestem pewna, że to nie ja piszę swoje życie. Chciałabym umieć je czytać tak, jak jest napisane.

 Kiedy otwierasz książkę,
wkraczasz jakby do teatru:
najpierw jest kurtyna, odsuwasz
ją i przedstawienie się zaczyna.

 Na razie kupili jego kłamstwa.
Idioci.

 Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.

 Im bardziej jesteś nikim,tym bardziej pragniesz,żeby cały świat kręcił się wokół ciebie.

 Ile razy mógł upaść człowiek, zanim przestawał mieć siłę, by znów się podnieść?

 Ciemność. Niewidzialne dla niektórych, straszne dla innych. Ale dla mnie jest to przystanek. Ciemność to miejsce, w którym zasłaniam swoje słabości, ukrywam swoje błędy, chowam swoje tajemnice. Ciemność jest moją tylko. Ale w mroku jest też światło. Drobne iskry nadziei, które tańczą, mrugają i szukają drogi. Jest to światło, które pokazuje mi, że nawet w najciemniejszej nocy, zawsze jest miejsce dla światła.