
Człowiek jest niestety często na czele tego, co już ma ...
Człowiek jest niestety często na czele tego, co już ma za sobą.
Jeżeli nie można być świętą, to lepiej już być potępioną.
Zapachniało morzem i rozkoszą.
Nie na zawsze przykuci jesteśmy
do kręgów świata, poza nimi zaś istnieje coś więcej niż wspomnienie.
Miało być dobrze, jest jak zwykle.
Nie wiem. Tylu rzeczy w życiu się nie dowiemy.
Słowa obcych ludzi ranią wystarczająco
mocno, ale słowa tych, którym ufamy, są najgorsze.
Ale na tym zasranym świecie
wszystko, co dobre, jest albo na receptę, albo wyprzedane, albo osiąga taką cenę, że trzeba zapłacić
duszą, żeby poczuć smak.
Czasami szczęście składa się z drobiazgów, rzeczy maleńkich, niemal nieistotnych.
Moim sposobem na życie
było trzymanie nerwów na wodzy,
dławienie w sobie emocji i ich wypieranie.
Można kochać kogoś bez
wzajemności, dopóki jest wart uczucia. Dopóki zasługuje na miłość.