Największym nieszczęściem w małżeństwie jest różność charakterów i usposobień.

 Kończą mi się litery. Nie mam już ani
słowa. Ktoś obrabował mnie z całego słownika. Wiem, że słowa potrafią ranić.
Ale nie sądziłam, że mogą zabić.

 To miłość sprawia, że jesteśmy piękni.

 Na świecie nie ma znaczenia to,
czego się dokonało. Chodzi tylko o to,
by ludzie myśleli, że się czegoś dokonało.

 Ateista nie ma już złudzeń - oddał wszystkie w zamian za odwagę.

 Bo Ziemia nie po to z takim trudem krąży
wokół Słońca, by ludzie beztrosko się na niej bawili.

 Jeśli nie pozwalasz się zbliżyć
ludziom, masz pewność, że cię nie skrzywdzą.

 Nieważne, jak wysoko będziesz latał. Na końcu, w nocy, jak tylko zgaśnie gościnne światło, wrócisz do siebie samego – cichego, samotnego, pustego.

 Nie wiem czy u mnie
bardziej złamane jest serce, czy umysł.

 Jesteśmy skazani na zgubę, skazani
od samego początku, i umrzemy, znając
tylko niewielki fragment rzeczywistości,
który w dodatku pojmujemy na opak.

 Wybacz mi brak oryginalności, ale nie wszyscy jesteśmy twórcami.