Rzeczywistość puka do drzwi, wchodzi, rozsiada się i zabija złudzenia.

 Myślałem, że jeśli wyjawię jedną tajemnicę, to z resztą pójdzie już bez problemu, ale okazuje się, że szczerość to nawyk, który wyrabia się z czasem a nie coś, co można uruchomić w dowolnej chwili.

 Czasem wyjściem z
przepaści nie jest wspinanie się na górę.

 Ludzie nie zawsze mogą nam ofiarować to, czego chcemy.

 Cień jest dowodem na
to, że istnieje światło. Nie
zawsze trzeba się bać cienia.

 Kobieta, jako ludzka istota, nie może się składać wyłącznie z jednego fragmentu.

 W wieku sześciu lat myśli się, że dorośli wiedzą wszystko.

 Wszystko jest efemeryczne jak ruchome obłoki, które kształtami o rzeźbionej finezji malują nieskończenie błękitne płótno niebios. Ani obłok nie ma już za chwilę, ani płótna nie jest już takie samo.

 Jeśli nie otworzysz się na ból, nigdy nie otworzysz się też na radość.

 Nie umiem, nienawidzę się rozstawać. Z nikim i z niczym, co niechcący pokochałem.

 Jedźmy już z tym koksem.