Rzeczywistość puka do drzwi, wchodzi, rozsiada się i zabija złudzenia.

 Na przyszłości nikt jeszcze nie stracił, a przeszłość niejednego już do wiatru wystawiła.

 Bo jak długo można tęsknić za człowiekiem, o którym wiesz, że już nigdy do ciebie nie wróci?

 (...) dzieci mają skłonność do niedostrzegania złych rzeczy.

 Jako motyw zemsta jest o wiele bardziej przewidywalna niż ambicja.

 Osobiście nie spotkałem jeszcze człowieka, który nie byłby Bogiem.

 Umrzeć znaczyło nie móc wrócić.

 (...) jeżeli to, co mówisz, nie jest piękniejsze od ciszy, lepiej milcz.

 Przebaczenie - powiedział na głos do swojego psa - to zrezygnowanie z mojego prawa do zranienia ciebie, ponieważ ty mnie zraniłeś.

 W końcu nagrodą za przeżyty koszmar jest przebudzenie się ze świadomością, iż był to tylko sen.

 Ludzie szczęśliwi stają się
samowystarczalni, oddychają innym
powietrzem i podlegają innym siłom grawitacji.