Taka już ludzka natura, że pragniemy najbardziej tego, czego mieć nie możemy. Kochamy to, co mają inni, a nudzi nas to, co sami posiadamy. I tak jak rzadko udaje się nam sięgnąć po gwiazdkę z nieba, tak też z rzadka trwamy w miłości do tego, co zdobywamy bez większego trudu.
Kto zagląda w otchłań, może zapłacić za to cząstką swojego człowieczeństwa.
Jest na nim dość miejsca dla nas wszystkich. Musimy je tylko znaleźć.
Kiedy własna rodzina najprawdopodobniej cię nie kocha, trudno pokochać drugiego człowieka.
W każdym człowieku tkwi tajemnica, której nie możemy zrozumieć. Często nawet nie potrafimy zrozumieć siebie samych, zrozumieć, co naprawdę dla nas liczy się najbardziej.
- Młodzi są odporni. - Ale zostają blizny.
- Czasem to one czynią nas tym, kim jesteśmy.
Jestem zbyt nieszczęśliwa, żeby płakać.
Czasem szuka się i nie znajduje, czasem zaś znajduje się bez szukania.
Milczenie to warstwa ochronna, zabezpieczająca przed cierpieniem.
Są takie dni, że najbardziej oczywiste rzeczy wydają się całkowicie zagmatwane.
Nie można oszukiwać, jeśli nie ma zasad.
