„Lepiej się rozstać. W każdej sprawie ludzkiej istnieje krąg, którego nie powinno się przekraczać. Lepiej odejść i ocalić chociażby wspomnienia. Szacunek. Godność. To mimo wszystko nie są takie głupie sprawy, jakby się zdawało.
Papier ma lepszą pamięć niż ludzie.
Przebaczył mi, pewnie dlatego, że ludzie nieszczęśliwi często nie potrafią poradzić sobie ze swoim cierpieniem w samotności.
Czujemy smutek tylko wtedy, jeżeli przedtem przeżyliśmy radość.
Nie ma nic bardziej bolesnego
i destrukcyjnego niż podejrzliwość.
Szkoda siebie na nieaktualne cierpienia.
Człowiek to ktoś, kto nosi
w sobie coś większego niż on sam.
Nie ma nic gorszego od poczucia winy wywołanego odkryciem, że jesteś zdolny kochać wcielone zło.
Twój dom to nie są cztery ściany niebiesko pobiałe, gdzie się swój snuje maj. Twój dom, to dusza twoja, gdzie zimno, kiedy ciebie tam nie ma.
Nawet najtwardsze słowa nie łamią kości.
Nieszczęście jest zbyt pochłonięte sobą, żeby się do towarzystwa garnąć.
