„Lepiej się rozstać. W każdej sprawie ludzkiej istnieje krąg, którego nie powinno się przekraczać. Lepiej odejść i ocalić chociażby wspomnienia. Szacunek. Godność. To mimo wszystko nie są takie głupie sprawy, jakby się zdawało.
Życie zaczyna się dopiero
jesienią, kiedy robi się chłodniej.
Rzeczywistość bywa złośliwa.
Trzeba być cierpliwym, a wszystko się zmieni na lepsze.
Może zakochani wcale nie powinni patrzeć
na ziemię? Ziemia oznacza rzeczywistość, a rzeczywistość frustracje, nieprzewidziane choroby, śmierć, morderstwa i wszelkie inne tragedie. Kochankowie powinni patrzeć w
niebo, bo tylko tam ich piękne złudzenia
nie mogą być podeptane.
Na podłodze jest farba, jak wielobarwna krew.
Patrzę na samochód za mną, oceniając, jak długi będzie mój spacer wstydu.
Może to dobrze robi człowiekowi,
jeśli od czasu do czasu upadnie.
Byle tylko nie potłukł się na kawałki.
Jeśli dzisiaj kochasz mnie bardziej niż kochałeś wczoraj to nie mogę doczekać się jutra.
Przegrana zaczyna się wtedy, gdy wytrwałość uznamy za przegraną.
Była już taka zmęczona ludźmi
mówiącymi jej, co będzie dla niej dobre.
