W ciągu tych nielicznych dni dałeś
mi prawdziwą wieczność i za to dziękuję.
Twój dom jest w sercu. Jest tam, gdzie ty jesteś.
Twoja przeszłość jest częścią ciebie. Nie możesz się jej wyprzeć.
Tchórz umiera po stokroć. Człek mężny
umiera tylko raz. Ale Pani Fortuna sprzyja
śmiałym, tchórzów w pogardzie mając.
Kim jesteś, obcy człowieku, żeby mi mówić, co mogę, a czego nie mogę robić?
Musimy dbać o tych, którzy są dla nas ważni i mają dobre serce.
W każdej podróży jest kropla śmierci.
Tylko odwaga i zdecydowanie połączone
ze spokojem i trzeźwością dają powodzenie.
Jestem chora na wieczny niedosyt miłości. Nie chcę pokarmu, chcę zjadać miłość.
[...] zaufanie, którym obdarzają cię inni, jest zaszczytem.
