Nie ma moim zdaniem nic smutniejszego niż spustoszenie, jakie czyni ...

 Miłość uwolniła ją od ostatniego lęku.

 Człowiek rzucony w przepaść spada albo lata.

 Czy to nie marzenia dają nam siłę, nadzieję i pragnienie?

 Czy okaże się bohaterem własnego życia, czy też rolę te odegra ktoś inny?

 Najlepsze w czytaniu jest to, że
uciekasz ze swojego życia, możesz
przeżyć setki, a nawet tysiące innych żyć.

 Pisanie jest jak całowanie, tyle że
bez ust. Pisanie jest całowaniem głową.

 Kiedy człowiek obdarzony wyobraźnią wpada
w tarapaty psychiczne, linia podziału między tym, co rzeczywiste, a tym, co wyimaginowane, bywa niekiedy, trudno dostrzegalna.

 Życie to tylko seria zdarzeń.

 Jedyną rzeczą gorszą od tego, że o
nas mówią, jest to, że o nas nie mówią.

 Pokora przeczy dumie nie pozwalającej, by ego widziało swoje ograniczenia.