Chciałabyś, żeby miłość dowiodła ci, że istnieje. Nie tędy droga. ...

 Oddech jednego człowieka, niby nic, a przecież to wszystko.

 Jedyne, na co możemy liczyć, to zmiana.

 Życie jest jak ruchomy piasek, który nieustannie się przesypuje. Można coś zbudować, ale nie można go zatrzymać.

 Tylko wielkiego
człowieka stać na przeprosiny.

 A jeśli wiersze to są właśnie sny języka, które spisują poeci?

 Jestem tarczą, która osłania krainę człowieka.

 Cokolwiek zrobisz, chroń tych, na których ci zależy.

 Potrafił zrozumieć, że człowiek może chcieć odejść i jednocześnie bać się podróży.

 Słowa nie zawisły w powietrzu, wniknęły natychmiast w ciało. I w zależności od tego, jakie one były, ciało to albo zdrowiało, albo umierało.

 Mieliśmy osiemnaście lat
i zaczęliśmy miłować świat i istnienie;
kazano nam do tego strzelać. Pierwszy granat, który padł, trafił w nasze serca.